Nog een gerecycled T-shirt

Nu er een oud T-shirt van de papa is gerecycled naar een T-shirt voor de zoon, kon de dochter natuurlijk niet achterblijven. Zelf heb ik ook een paar versleten T-shirts, die vanwege de kleur en/of opdruk niet echt geschikt zijn voor een jongen. Het was wel even spannend, want mijn T-shirts zijn natuurlijk kleiner dan die van de papa en de T-shirts voor de dochter zijn groter dan die voor de zoon. Maar het is gelukt.

Dit T-shirt

is getransformeerd naar dit T-shirt

Hiervoor heb ik zelf een patroon getekend, met behulp van een T-shirt dat nu gedragen wordt. Dat kon ik dus niet kapot knippen.. Was even spannend, maar hetT-shirt past.

De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik met het in elkaar zetten wel een ietsiepietsie lui ben geweest... De mouwen heb ik langs de afgewerkte rand afgeknipt, zodat ik de rand niet af moest werken.

En de halsrand heb ik enkel omgezoomd en doorgestikt met een tweelingnaald. Niet voorzien van een boordje dus. Maar zo werkt het ook prima, ik moet alleen nog wel iets rechter naaien, maar dat zie je bijna niet...

Ook de zoom aan de onderkant heb ik met de tweelingnaald afgewerkt.

En omdat ik het mezelf toch graag wat moeilijker maak dan nodig, heb ik van de mouwtjes een soort pofmouwen gemaakt, volgens deze beschrijving.

Enveloppe

Wat doe je met oude kleding? Dragen, tot het echt van ellende uit elkaar valt. Weggooien. Weggeven. Je kan er ook heel goed nieuwe kleding van maken. En als dat dan lukt, geeft dat zo'n voldoening...

Zo maakte ik van een oud T-shirt van de papa...

... een nieuw T-shirt voor de zoon.

Met behulp van een oude romper en een T-shirt dat de zoon nu draagt, maakte ik een patroon voor een T-shirt met enveloppe hals.

Vervolgens zette ik het T-shirt in elkaar (ongeveer zoals hier beschreven). De mouwen op de 'officiële' manier inzetten is toch altijd een beetje gepruts, maar het is me gelukt. Voor de afwerking van de randen heb ik grijze tricot gebruikt dat over was van een top die ik voor mezelf heb gemaakt. Dankzij de tweelingnaald die ik gisteren kocht, heb ik de zoom onderaan het shirt mooi af kunnen werken.

En toen kwam de test.. Zou het passen? Zou het niet te groot zijn of te klein? Het zit prima. Hij kan er nog even mee voort. Nu wordt het toch echt tijd voor de zomer. Want nadat er gepast en gefotografeerd was, ging het shirt weer uit en de trui weer aan. Brr... koud.

Nieuwe aanwinst

Tot een voor kort maakte ik gebruik van de oude naaimachine van mijn oma. Deze kon alleen rechte steek en zig-zag. En had qua snelheid maar één mogelijkheid: vol 'gas' vooruit. Ik kon er redelijk mee overweg, maar sloeg patroontjes met knoopsgaten maar over. Dat zou wel kunnen met die machine, maar dat zag ik niet zitten. Ook het locken van de stof deed ik met een zig-zag.

Een kleine twee weken terug ben ik maar op zoek gegaan naar een nieuwe naaimachine. Nu ik de smaak zo te pakken heb, moet ik meteen maar doorzetten. Het moest geen super-de-luxe machine worden, maar wel een waarmee ik gemakkelijk knoopsgaten zou kunnen maken en die een locksteek zou hebben (ik weet wel dat je daar eigenlijk een lockmachine voor moet gebruiken, maar toch...).

Ik heb zo'n machine gevonden. Het is een Husqvarna Eden Rose geworden. Dankzij de automatische draadinsteker, is het inrijgen van een draadje niet zo'n frustratie meer. Knoopsgaten kunnen nu ook in één keer gemaakt worden, helemaal automatisch. Tja, gemak dient de mens! Ook voor het afwerken van de stof heb ik nu wat meer keuze in steken. En voor tricot zitten er aparte steken op.

Ik heb er in tussen wat kleine, eenvoudige dingen mee gemaakt, en ik ben er zeer tevreden mee. Gisteren nog een tweelingnaald aangeschaft, zodat ik ook mooie zoompjes in tricot stofjes kan naaien.

Zeg Roodkapje...

Afgelopen week zijn Sneeuwwitje en de heks op school geweest. De kindjes kregen een appel (gelukkig geen vergiftigde!) en een uitnodiging. Aankomende donderdag is het kleuterfeest! Alle kleuters mogen als sprookjesfiguur naar school komen.

Nu ben ik niet zo van de roze-prinsessenjurkjes die je in de winkel kan halen. Eigenlijk had ik dat er nou ook weer niet voor over. Gelukkig wilde dochterlief wel als Roodkapje naar school. Eerst dacht ik even een rood rokje voor haar te maken en als kapje een rode boerenzakdoek te gebruiken. Na wat surfen op het Net vond ik deze beschrijving voor het maken van een omkeerbare Roodkapjecape (kan je ook een drakencape van maken). Het leek me niet zo moeilijk (was het uiteindelijk ook niet) en erg leuk.

Voor de cape heb ik een fleece kleed gebruikt en aan de andere kant geruite stof. Ik heb daarnaast een rode rok gemaakt, afgewerkt met een randje van de geruite stof. De rok heb ik op deze manier gemaakt.

Van de restjes heb ik vervolgens een zelfde cape en rok gemaakt voor de pop, ook wel 'mijn kind' genoemd. Vanochtend lagen de cape, de rok en de aangekleedde pop klaar als verrassing. Dochterlief wist van de cape, maar niet van de rok en de kleertjes voor de pop. Ze vond het geweldig. 'Oh, dan is mijn kind het zelfde als ik!' Haar eigen cape en rok vielen ook goed in de smaak. Ze kan niet wachten tot het kleuterfeest begint!

Zonnehoedjes

Als je buiten bent lijkt het wel of het nooit zomer wordt. Misschien moeten we de zomer maar een handje helpen. Bijvoorbeeld door het maken van deze leuke zonnehoedjes van By Miek. Twee jaar terug hebben we in Zwitserland een zonnehoedje voor dochterlief gekocht. Het stond haar echt heel schattig en zo'n hoedje draagt veel makkelijker dan een pet. Ik zal hier maar niet schrijven wat die gekost heeft, nu ik weet hoe je zoiets zelf kan maken... ;)

Van wat restjes stof heb ik een patchwork gemaakt (tips), voor de ene kant van het hoedje en die kant met een contrasterende kleur (rood op appelgroen) gestikt.

De andere kant heb ik van spijkerstof gemaakt. Dat werd wel een beetje saai, daarom heb ik haar naam er op geborduurd (voordat het hoedje in elkaar gezet werd) en de sierstiksels op de rand in de kleuren van deze letters gemaakt (op het spoeltje heb ik rood garen laten zitten, zodat de andere kant rode sierstiksels heeft).

Ik was blij met het resultaat. En wat is er nou een groter compliment op je werk dan dat dochterlief dan meteen zegt: 'Mag ik die aan naar school?' Het werd de BSO/KDV, want het was vakantie, maar ze stal de show met haar hoedje!

Broerlief kon nu natuurlijk niet achter blijven. Kreeg zus met haar vier jaar een maatje 'kleuter' die nog wat ruim zit, broer krijgt met zijn één jaar maatje 'peuter', omdat 'dreumes' net te krap zou zitten... Voor hem heb ik ook restjes stof gebruikt. Stukjes stof met een Delfts blauwe print en stukjes van de pijpen van de afgeknipte spijkerbroek van zus. Ik heb de pijpen met een tornmesje losgehaald. Dat was even wat werk, maar geeft wel een leuk effect in de stof - vind ik.

Uiteindelijk is de binnenkant een leuke Delfts blauwe hoed geworden.

En ook voor hem aan de andere kant spijkerstof gebruik. In Rood-Wit-Blauw zijn naam er op geborduurd en de sierstiksels ook in deze kleuren gedaan. Hier op het spoeltje donker blauw laten zitten, zodat aan de andere kant blauwe sierstiksels kwamen. Een Hollands hoedje.

Zo. Broer en zus hebben leuke zomer hoedjes. Laat de zomer maar beginnen!

Eigenlijk kan mama nu natuurlijk niet achterblijven. Mijn hoofdomtrek is niet zo heel groot, dus misschien pas ik het patroontje nog wel aan en maak ik een hoedje voor mezelf. Ik houd je op de hoogte! ;)

Een verzorgingstas voor Sepp

Voor naar het kinderdagverblijf gebruik ik altijd een aparte verzorgingstas. Laatst bleek de verzorgingstas kapot. Eigenlijk ook niet zo gek, gezien hij eerst ruim drie jaar intensief gebruikt is door zus en nu een jaar door broer. Ik was op zoek naar een unieke tas, die herkenbaar is tussen alle andere tassen. Misschien een met zijn naam er op of zo? Tja, daar ben je zo weer een hoop geld voor kwijt en dat had ik er eigenlijk ook weer niet voor over. Toen bedacht ik dat ik er natuurlijk ook gewoon zelf een zou kunnen maken! Ik ging op zoek naar voorbeelden. Ik wilde het model van een messengersbag, maar dan wel gevoerd. Uiteindelijk vond ik deze eenvoudige, duidelijke uitleg voor het maken van een messengersbag. Ik vond hem wat te klein voor de verzorgingstas en ik wilde een exemplaar met voering, dus heb hem wat aangepast aan mijn eigen wensen. Het kostte me een paar avonden werk, maar heel moeilijk was het niet. Uiteindelijk met een mooi resultaat.

Dit is hoe ik het heb gedaan...

 Stoffen

Voor de buitenkant kan je het best een stevige stof gebruiken. ik heb zelf twee verschillende stoffen gebruikt: Denim voor de zijkant en onderkant en de 'hoofdstof' voor de rest van de buitenkant. Voor de voering heb ik een effen katoen gebruikt en voor de voering van de flap een contraststof. Aan de voorkant heb ik een zakje gemaakt, voor het kinderdagverblijfboekje. Alleen bleek het zakje in de lengte te smal, dus heb ik hem in de breedte vastgenaaid, zo past het boekje er prima in. Goed meten dus, voor je begint! ;)

De stoffen zijn inclusief naad van 1 cm.De uiteindelijke afmetingen van de tas zijn ongeveer 42 cm breed, 32 cm hoog, 10 cm diep.

Voor de buitenkant:

36 cm x 44 cm hoofdstof of 13 x 44 denim en 25 x 44 hoofdstof (voorkant)
44 cm x 72 cm hoofdstof of 13 x 44 denim en 61 x 44 hoofdstof (achterkant en flap)
12 cm x 108 cm hoofdstof of denim
20 cm x 120 cm hoofdstof en contrast stof (2x knippen, dus) (draagriem)
20 cm x 46 cm contrast stof (zakje)
4 cm x 76 cm voor maken van biaisband voeringstof of contraststof (of gewoon bestaande biaisband gebruiken) (een volgende keer zou ik zelf een iets bredere stof pakken om biaisband van te maken, dus 5 á 6 cm x 76 cm. Je rand is ongeveer ¼ van de breedte van de stof die je pakt.

Binnenkant  (alles stof voor voering, tenzij anders vermeld)

36 cm x 44 cm voorkant
44 cm x 72 cm achterkant en flap (of 36 cm x 44 cm voering stof en 36 cm x 44 cm contraststof)
12 cm x 108 cm zijkant

Werkwijze

Indien je voor de buitenkant twee stoffen gebruikt:

• Eerst de denim en hoofdstof van de voorkant aan elkaar naaien. Let op bij een patroon: de denim komt aan de onderkant, let op dat je patroon niet op de kop staat.
• Vervolgens de denim en de hoofdstof van de achterkant aan elkaar naaien. Let hierbij ook op bij een patroon: Het patroon komt onderste boven ten opzichte van de denim, zodat het goed staat als de flap dicht is.

Indien je voor de binnenkant van de flap een contrast stof gebruikt:

• De contraststof voor de flap aan de voering voor de achterkant naaien.

Naai het zakje. Vouw de stof voor het zakje dubbel en naai dicht. Let op: houd een stuk open voor het keren! Knip de hoekjes van het zakje bij en keer het zakje.

Zoals ik eerder schreef, wilde ik het zakje gebruiken om het KDV-boekje in te doen. Bleek het te smal te zijn. Dan maar gekeerd, zo past het wel! Dus als je het gebruikt voor een boekje: eerst even goed meten of het past. Dan het zakje vast naaien aan de voorkant.

Zakje op de voorkant, boekje past er in

Van de linten voor de draagriem heb ik een soort biaisband gemaakt. Neem een lint, vouw door midden en strijk hem.

Vouw hem weer open. Vouw het onderste deel tot aan het midden en strijk de vouw.

Vouw het bovenste deel ook naar het midden.

Leg het lint apart en doe het zelfde met het andere lint. Leg de delen op elkaar (verkeerde kanten tegen elkaar) en naai aan elkaar vast met een mooie  naad.

 Besluit hoe je de tas wil laten sluiten. In het origineel is voor geen sluiting gekozen. Ik had nog een grote knoop liggen en koos voor een knoopsluiting. Maar klittenband zou ook kunnen. Als je kiest voor een knoopsluiting kan je dit doen:

Neem een stukje biaisband en maak hier een lusje van: Meet met de knoop hoe groot het moet worden (iets groter dan de knoop, denk aan je naadruimte). Zig-zag het midden vast en strijk het tot een lus. (zie foto)

Het in elkaar zetten van de tas

Leg de zijkant op de voorkant zoals dat hier wordt uitgelegd. Alleen leg je de goede kanten op elkaar! In het midden, aan de onderkant plaats je de knoopslus tussen de goede kanten van de stof. Naai dicht volgens de uitleg hier.

Leg vervolgens de zijkant op de goede kant van de achterkant en naai op de zelfde manier dicht.

Herhaal het in elkaar zetten van de tas voor de voering.

Laat de voering binnenste buiten. Zet de buitenkant van de tas in de voering: goede kanten tegen elkaar. Zet hem er goed in en controleer of ze beiden even hoog zijn. Zo niet (zoals in mijn geval, de binnenkant was iets hoger, zie foto): knip dan bij, zodat ze even hoog zijn.

Haal ze vervolgens weer uit elkaar en speld de draagriem tegen de buitenkant. De kant van de riem die je boven wilt hebben, tegen de goede kant van de buitenkant. Let op dat er geen draai in je riem zit. Leid hem onderlangs de buitenkant van de tas en stop de beide delen van de tas weer in elkaar. Buitenkant in de voering, goede kanten tegen elkaar. Leg de bovenranden van de buitenkant en de voering tegen elkaar. Speld de bovenrand vast, houdt de flap open. Let op dat de naden aan de zijkant van de voering gelijk zitten met de zijnaden van de buitenkant van de tas. Haal de spelden die de riem op zijn plaats houden er tussen uit (de riem zit nu vast tussen de voering en de buitenkant). Naai de bovenrand dicht, maar houdt de flap dus open! Keer de tas door de flap.

Strijk de naden. Ter versteviging van de draagriem, kan je hem extra vast zetten door een rechthoek te naaien op de tas, daar waar de riem tussen de buitenkant en de voering zit.



Bijna klaar!


Als je hebt gekozen voor een sluiting met een knoop meet je nu waar de knoop moet komen (midden onder aan de voering / contraststof van de flap).  Zet daar de knoop vast. Let op, hierna wordt de rand nog afgewerkt met biaisband, dus houd wat ruimte van de rand, zodat je er langs kan naaien.

Naai vervolgens de biaisband langs de gehele opening van de flap. Ik heb hier de tweede methode gebruikt die in deze blog wordt uitgelegd.

Klaar! Resultaat: een simpele, mooie, unieke verzorgingstas voor bij het kinderdagverblijf.

Met dank aan Punkin Patterns!

Heb je wat aan deze tutorial, of heb je nog vragen? Laat het me weten door een reactie achter te laten.

Afgeknipte spijkerbroek

Wat doe je als je kind uit de spijkerbroek is gegroeid en/of de spijkerbroek ernstige vormen van slijtage vertoont? Juist: je knipt hem af. Je hebt meteen een handige speelbroek voor de zomer (die zal toch wel al eens in aantocht zijn??). Maar ja, de hebt dan wel een heel doorsnee standaard afgeknipte spijkerbroek.

Ik vond een oude, versleten, te korte Hello Kitty spijkerbroek. Ooit helemaal 'cool', maar nu afgedankt. Het ideale exemplaar voor een doorsnee afgeknipte spijkerbroek. Het verstelelastiek in de taille had het begeven, dus dat moest nog wel even gefixt worden. Gelukkig is zoiets gewoon bij de HEMA te koop, dus moest de broek niet ingenomen worden, gewoon een nieuw verstelelastiekje er door en klaar. Broek afknippen, een beetje rafelen... Klaar...?


Nee, niet klaar. Uit wat restjes stof heb ik wat bloemetjes geknipt en deze heb ik er met de hand opgenaaid / geborduurd. 't Was even een priegelwerk, maar het resultaat is toch een heel schattige afgeknipte spijkerbroek. Eigenlijk veel leuker als de Hello Kitty broek die hij ooit was...

Waar het mee begon...

Nadat ik het naaiwerk weer had opgepakt en een top voor mezelf had gemaakt, was het de beurt aan mijn dochter. Voor haar wilde ik een leuk zomerjurkje maken. Het is dit jurkje van Abacadabra geworden (model A).

Volgens de werkbeschrijving moet je de ruches allemaal van een contrast stof maken. Ik heb er voor gekozen de bovenste ruche van de hoofdstof te maken en de overige ruches van de contraststof. Ik ben tevreden met het resultaat en dochterlief gelukkig ook! Haar reactie: 'Oh, dan kan ik rondjes draaien!'

O wee, dat lastige draadje

Op 9 mei 1994 schreef een buurmeisje het volgende gedichtje in mijn poëzie-album:

Mirjam zat druk te naaien
op haar neus een grote bril
Maar o wee, dat lastige draadje
dat niet in het oogje wil.

Ik weet nog dat ik daar toen erg om moest lachen. Ik kon me dit scenario absoluut niet voorstellen. Om te beginnen was ik toen niet brildragend. Daarnaast vond ik handwerklessen op de basisschool (9 mei 1994 zat ik in groep 7) vreselijk. Dat gepiel met kleine draadjes. Duffe kussentjes borduren, lapjes breien, niet aan mij besteed. Ik ging liever met de jongens 'handenarbeid' doen. Zagen, timmeren, enz... De poppen liet ik thuis links liggen, dat was het terrein van mijn zusjes. Nee, ik zag mezelf - als ik later groot zou zijn - nog niet met een grote bril op mijn neus een draadje door het oog van een naald rijgen.

Inmiddels zijn we bijna 20 jaar verder. Aan het eerste deel van het scenario voldoe ik al zo'n 10 jaar - ik ben inmiddels brildragend. Momenteel is die bril zelfs een redelijk groot exemplaar. Nu ik weer regelmatig achter de naaimachine zit, denk ik vaak aan dit gedichtje. Elke keer als ik het draadje door het oogje van de naald moet rijgen, om precies te zijn! Dit is bijna een van de meest frustrerende bezigheden tijdens het naaien!